La nature de l’esprit

 

སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་སྟོང་གསལ་དབྱེར་མེད་པ། །བརྗོད་མེད་རྡོ་རྗེ་ནམ་མཁའི་དཀྱིལ་ལྟ་བུ།

La nature de l’esprit est clarté vide indivisible,

Indicible, indestructible, semblable au centre de l’espace.

 

།མཐོང་ཞིང་མཐོང་མཁན་ཉིད་ཀྱང་དེ་ཉིད་ལས། །གཞན་ན་མེད་པར་ཐིག་ལེ་ཉག་གཅིག་ཀློང་།

Bien qu’il y ait sa vision et celui qui voit

Il n’y a pas autre chose en réalité que l’ouverture d’une unique sphère

 

།བལྟ་བྱ་ལྟ་བྱེད་བྲལ་ཡང་རང་གིས་རང་། །ལྷག་མ་མེད་པར་དུས་གཅིག་མཐོང་བ་ལྟའི།

།མཐའ་དབུས་མེད་པའི་ཉམས་མྱོང་ཁྱད་པར་ཅན།

En elle-même et par elle-même libre d’un objet vu et d’un observateur,

Elle est l’expérience extraordinaire, sans limites ni centre

De la vision de l’unicité qui englobe la totalité sans rien omettre.

 

།བྱར་མེད་བྱ་བ་ཟིན་པའི་འབྲས་ཅན་དེར། །མཐོང་བ་ཅི་ཡང་མེད་ཀྱང་མཐོང་འདོད་ཀྱི།

།ལྟ་བ་ཚོལ་བའི་ཞེ་འདོད་གཏིང་ནས་ནི། །ངང་གིས་ཞིག་པའི་བློ་བདེ་ཁོང་སྙོམ་ལ།

།རེག་པ་འཇམ་དཔལ་དཔའ་བོའི་འོད་བཟང་ཡིན།

Dans ce fruit déjà présent qui n’est pas à produire,

Il n’y a pas la moindre vision ni même le désir de voir;

Après avoir cherché à voir à tout prix, vient le plein apaisement

De l’intelligence radieuse qui se dissout dans sa condition naturelle,

Le contact bienveillant de la lumière du courageux Manjushri.

 

།མེ་བྱི་ཟླ་༧ཚེས་༡༧ལ་མི་ཕམ་པས་བྲིས་པ་མངྒ་ལཾ།།

Mipham a composé ceci le 12ème jour du 7ème mois de l’année du Rat de Feu.

Mangalam !
Le texte tibétain ICI

 

Traduit du tibétain par Tchamé Dawa – Eussel Longyé en Janvier 2021, pour le bien de tous les êtres.

Toute erreur ou approximation lui revient !